اموزش شی گرایی

طراحی و توسعه نرم‌افزار و برنامه‌های کامپیوتری با استفاده از زبان ماشین بسیار دشوار بود. به همین خاطر، نسل جدیدی از زبان‌های برنامه نویسی با عنوان زبان‌های اسمبلی ظهور پیدا کردند که به دلیل شباهت دستورات آن‌ها به زبان انگلیسی، فهم و یادگیری این زبان‌ها ساده‌تر بود.

زبان‌های اسمبلی به منظور طراحی «ریزپردازنده‌ها» (Microprocessors) استفاده می‌شدند. به عبارتی، با اختراع ریزپردازنده‌ها، به مراتب از زبان‌های اسمبلی در صنعت بیش از پیش استفاده شد. با این حال، این زبان‌ها پاسخ‌گوی طراحی و توسعه نرم‌افزارهای کاربردی امروزی نبودند. همین امر سبب شد تا انواع رویکردهای برنامه نویسی «ساختاریافته» (Structured Programming) و «رویه‌گرا» (Procedural Programming) در اواخر دهه 1970 و اوایل دهه 1980 ظهور پیدا کنند.